حملات phishing برای بدست آوردن اطلاعات مهم و حساس مانند نام کاربری، پسورد و اطلاعات حساب بانکی طراحی می شوند. این حملات اغلب خود را به عنوان یک نهاد معتبر و قابل اعتماد در یک ارتباط الکترونیکی معرفی می کنند که براساس محاسبات انجام شده توسط Microsoft میزان خسارت های مالی وارد شده توسط این نوع حملات به 5 بیلیون دلار امریکایی می رسد.حملات phishing معمولا از طریق e-mail spoofing (کلاهبرداری از طریق ایمیل) و یا پیام رسانی های فوری کاربران را اغوا کرده و با ارائه یک صفحه جعلی از صفحات تحت وب شبکه های اجتماعی مانند Facebook ،Twiter ،Yahoo ، Instagram و یا صفحات بانک های معتبر از کاربران درخواست می شود اطلاعات شخصی خود را وارد نمایند که به محض وارد کردن اطلاعات هکر آنها را دریافت می کند.
فیشینگ به انگلیسی: (Phishing) به تلاش برای بدست آوردن اطلاعاتی مانند نام کاربری، گذرواژه، اطلاعات حساب بانکی و... از طریق جعل یک وبسایت، آدرس ایمیل و... گفته میشود.
روش فیشینگ با جزئیات در سال ۱۹۸۷ توضیح داده شده است و این واژه برای اولین بار در سال ۱۹۹۵ مورد استفاده قرار گرفته است. واژهی فیشینگ مخفف عبارت Password Harvesting Fishing)شکار کردن گذرواژه کاربر از طریق یک طعمه) است که در آن حرف Ph به جای F برای القای مفهوم فریفتن جایگزین شده است.
فیشینگ یا سرقت آنلاین در عمل به صورت کپی دقیق رابط گرافیکی یک وبگاه معتبر مانند بانکهای آنلاین انجام میشود. ابتدا کاربر از طریق ایمیل و یا آگهیهای تبلیغاتی سایتهای دیگر، به این صفحه قلابی راهنمایی میشود. سپس از کاربر درخواست میشود تا اطلاعاتی را که میتواند مانند اطلاعات کارت اعتباری مهم و حساس باشد، آنجا وارد کند. در صورت گمراه شدن کاربر و وارد کردن اطلاعات خود، فیشرها به اطلاعات شخص دسترسی پیدا میکنند. از جمله سایتهای هدف این کار میتوان سایتهای پیپال، ایبی و بانکهای آنلاین را نام برد.